ကာမေဖာက္ျပား မေမွာက္မွားႏွင့္… at 11:43 AM

ကာေမသု- ကာမဂုဏ္ကို၊ မိစၧာ- မွားယြင္းစြာ၊ အာစာရ- က်ဴးလြန္ျခင္းဟူ၍ အနက္ အဓိပၸာယ္ရတာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ သူတစ္ပါးမယား ျပစ္မွားေစာ္ကားမိျခင္း ေလာက္ျဖင့္ မွတ္ယူမထားသင့္ေပ။ “ႏွမခ်င္းစာနာေထာက္ထားပါ” ဟူေသာ ျမန္မာ တို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈစကားျဖင့္ပင္ အသိအလိမၼာရွိသူတို႔အဖို႔ ထိုကံကို က်ဴးလြန္လိမ္႔မည္ မဟုတ္ပါ။ ကာေမသုမိစၧာစာရဟူေသာအမႈကို ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔သည္ပင္လွ်င္ အခ်ိဳ႕ေသာသူတို႔ ရွင္းလင္းစြာ နားမလည္ၾကေပ။ အေနာက္တိုင္းသားတို႔အေနျဖင့္မူ နားလည္ဘို႔ ပို၍ပင္ေ၀းကြာလွေပသည္။ ကာေမသုမိစၧာစာရ က်ဴးလြန္ျခင္းဟူေသာအမႈ ကို ရွင္းလင္းစြာနားလည္ထားဘို႔ လိုအပ္၏။

ကာမဂုဏ္တို႔၌ ေဖာက္ျပန္မွားယြင္း ျပဳက်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏ဟုသီလ ေဆာက္တည္ထားသူ အမ်ိဳးေကာင္းသားသည္ မိမိ၏သီလ မက်ိဳးမေပါက္ေစရန္ ေအာက္ပါ အာဂမနီ၀တၳဳ မသြားမလာအပ္ေသာ မိန္းမ(၂၀)ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရပါမည္။
(၁) မာတုရကၡိတ - မိခင္ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊
(၂) ပိတုရကၡိတ - ဖခင္ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊
(၃) မာတုပိတုရကၡိတ - မိဘႏွစ္ပါး ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊
(၄) ဘာတုရကၡိတ - ေမာင္ၾကီးေမာင္ငယ္ ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊
(၅) ဘဂိနီရကၡိတ - အစ္မ၊ ညီမ ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊
(၆) ဉာတိရကၡိတ - ေသြးသားေတာ္စပ္သူ ေဆြမ်ိဳး ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊
(၇) ေဂါတၱရကၡိတ - အမိ်ဳးအႏြယ္ ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊
(၈) ဓမၼရကၡိတ - တရားက်င့္ေဖာ္ခ်င္း ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊
(၉) သာရကၡ - ကိုယ္၀န္ကတည္းက မွတ္သားသိန္ဆည္းခံရေသာ မိန္းမ၊
(၁၀) သပရိဒ႑ - ဤ မိန္းမကို သြားလာလွ်င္ ဒဏ္သင့္ေစဟုမင္းမိန္႔ ထုတ္ခံရေသာ မိန္းမ(ေတာ္ေကာက္ထား သည့္ မိန္းမ)။

မာတုရကၡိတမွ ဓမၼရကၡိတအထိ မိန္းမရွစ္မ်ိဳးတို႔ကို မိဘစသူတို႔က ေစာင့္ထိန္း သည္ဆိုရာ၌ မိဘစသူတို႔သည္ ထိုမိန္းမတို႔၏ အထိအေတြ႔(ဖႆ)ကို အစိုးလည္းမရ၊ ပိုင္ဆိုင္မႈလည္းမရွိသျဖင့္ မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္။ ဖႆကို ေစာင့္ေရွာက္ၾကသည္မဟုတ္။ အမွန္မွာ ယုတ္မာေသာအက်င့္ႏွင့္ ေယာက်္ားတစ္ပါးႏွင့္ သြားလာေနထိုင္မႈကိုသာ တားျမစ္ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုမိန္းမရွစ္မ်ိဳးတို႔မွာ ေယာက်္တစ္ပါးႏွင့္ ကာမေဖာက္ျပန္လၽွင္ ကာေမသုမိစၧာစာရကံမထိုက္၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကာမပိုင္ လင္မရွိေသာေၾကာင့္တည္း။ သာရကၡ၊ သပရိဒ႑မိန္းမႏွစ္မ်ိဳးတို႔မွာ ရည္စူးသတ္ မွတ္ထားသူရွိျခင္းေၾကာင့္ ေယာက်္ားတစ္ပါးႏွင့့္ ကာမေဖာက္ျပန္လၽွင္ကာေမသုမိစၧာ ရကံထိုက္၏။
(၁၁) ဓနကၠီတ- ဥစၥာျဖင့္ ၀ယ္ယူေပါင္းသင္းေသာ မိန္းမ၊
(၁၂) ဆႏၵ၀ါသိနီ- အလိုတူ၍ ေပါင္းသင္းေသာ မိန္းမ၊
(၁၃) ေဘာဂ၀ါသိနီ- ပစၥည္းအသံုးအေဆာင္ေပး၍ ေပါင္းသင္းေသာ မိန္းမ၊
(၁၄) ပဋ၀ါသိနီ- အ၀တ္အထည္ေပး၍ ေပါင္းသင္းေသာ မိန္းမ၊
(၁၅) ၾသဒပတၱကိနီ- ေရခြက္၌ လက္ဆံုႏိႈက္၍ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းေသာ မန္း မ၊
(၁၆) ၾသဘဋစုမၺဋာ- ထင္းေခြေရခတ္ လုပ္ကိုင္ရေသာ အမ်ိဳးသမီးအား ယင္းအ လုပ္တို႔ကို မလုပ္ေစေတာ႔ဘဲ ေခါင္းမွေခါင္းခုကို ခ်ေစ၍ေပါင္းသင္းေသာ မိန္းမ၊
(၁၇) ဒါသီ- ကၽြန္လည္းဟုတ္ ၊ မယားလည္းဟုတ္ေသာ မိန္းမ၊
(၁၈) ကမၼကာရီ - အလုပ္သမားလည္းဟုတ္၊ မယားလည္းဟုတ္ေသာ မိန္းမ၊
(၁၉) ဓဇာဟဋာ- သုဥ့္ပန္းအမ်ိဳးသမီးအား မယားအျဖစ္သို႔ ေပါင္းသင္းေသာ မိန္း မ၊
(၂၀) မုဟုတၱိကာ- ေခတၱငွားရမ္း ေပါင္းသင္းေသာ မိန္းမ။
အထက္ပါမိန္းမ(၂၀)တို႔တြင္ နံပါတ္(၉)သာရကၡမွ နံပါတ္(၂၀)မုဟုတၱိကာ အထိ မိန္းမ (၁၂)မ်ိဳးတို႔သည္ ပိုင္ဆိုင္သူရွိေသာေၾကာင့္ မိမိအားပိုင္ဆိုင္သူမွတစ္ပါး အျခား ေယာက်္ားမ်ားႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တိရစၧာန္အထီးမ်ားႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ကာမေဖာက္ျပန္လွ်င္ ကာေမသုမိစၧာာစာရကံထိုက္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လင္ပိုင္ဆိုင္ေသာ ကာမအေတြ႔အထိကို ခိုး၍ သူတစ္ပါးအား ေပ်ာ္ေမြ ႔ေစေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေယာက်္ားမ်ားမွာမူ မိန္းမ (၂၀) အနက္ တစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ ေဖာက္ျပန္လွ်င္ ကာေမသုမိစ ၦာရကံ ထိုက္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွးဆရာၾကီးမ်ားက“မန္းမ ႏွစ္က်ိပ္၊ ေပ်ာ္ေၾကာင္းသိပ္လည္း၊ မအိပ္ေလရာ” ဟု ဆံုးမခဲ႔ၾက၏။


ဤ သိကၡာပုဒ္၌လည္း သီလမရွိသူ၌ က်ဴးလြန္လွ်င္ အျပစ္နည္း၏။ သီလရွိသူ၌ က်ဴးလြန္လွ်င္ အျပစ္ႀကီး၏။ သီလမရွိသူအေပၚ၌လည္း အႏိုင္က်င့္က်ဴးလြန္လွ်င္ အျပစ္ ႀကီး၏။ ႏွစ္ေယာက္အလိုဆႏၵတူ၍ က်ဴးလြန္လွ်င္ အျပစ္နည္း၏။ မွားယြင္းလိုေသာ ေစတနာလည္းမရွိ အလိုလည္းမတူဘဲ အႏိုင္အထက္က်ဴးလြန္ခံရသူအား ကာေမသု မိစၧာစာရမျဖစ္၊ က်ဴးလြန္သူ၌သာျဖစ္၏။ အေမွာင္ခန္းထဲ၌အိပ္ေနစဥ္ မသူေတာ္ လာေရာက္ေနထိုင္သည္ကို မိမိလင္မွတ္၍ သာယာေသာမိန္းမအားလည္းေကာင္း၊ မိမိ မယားႏွင့္ ယွဥ္အိပ္ေနသူ အမ်ိဳးသမီးအား မိမိမယားမွတ္၍ မွားမိေသာေယာက်္ားအား လည္းေကာင္း ကာေမသုမိစၧာာရကံ မထိုက္ေပ။

မဂ္ႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း သိဘို႔လိုအပ္၏။ (မဂၢ=မဂ္=လမ္းေၾကာင္း) လူတို႔ခႏၶာ ကိုယ္တြင္ ကာမက်ဴးလြန္၍ ေဖာက္ျပန္ႏိုင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းသံုးမ်ိဳးရွိသည္။ ၎တို႔ မွာ-
(၁) ၀စၥမဂ္ - က်င္ႀကီးစြန္႔ရာ လမ္းေၾကာင္း၊
(၂) ပႆာ၀မဂ္ - က်င္ငယ္စြန္႔ရာ လမ္းေၾကာင္း၊
(၃) မုခမဂ္ - စကားေျပာရာလမ္းေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။
ယင္းတို႔အနက္ မိန္းမတို႔၏ မဂ္သံုးမ်ိဳး၌ ေယာက်္ား၏ ပႆာ၀မဂ္ျဖင့္ က်ဴးလြန္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေယာက်္ားအခ်င္းခ်င္း ၀စၥမဂ္၊ မုခမဂ္တို႔၌ က်ဴးလြန္ ေသာ္လည္း ေကာင္း ကာေမသုမိစၧာစာရကံ ထိုက္၏။ မိန္းမအခ်င္းခ်င္း၊ မဂ္တူအခ်င္းခ်င္း ထိေတြ႔ ဆက္စပ္လွ်င္မူ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ မျဖစ္ပါ။
ကာေမသုမိစၧာစာရကံ ေျမာက္ေစေသာ အဂၤါေလးပါရွိ၏။ ၄င္းအဂၤါမ်ား မွာလည္း ေယာက်္ားမ်ားအတြက္သာ ရည္ရြယ္ေပသည္။ ထို အဂၤါ(၄) ပါးတို႔ကေတာ႔-
(၁) မသြားလာအပ္ေသာ အဂမနီယ၀တၳဳ ျဖစ္ျခင္း၊
(၂) အဂမနီယ၀တၳဳ၌ မွိ၀ဲလိုစိတ္ရွိျခင္း၊
(၃) လံု႔လျပဳျခင္း၊
(၄) သာယာျခင္း တို႔ုျဖစ္ၾက၏။

မိမိ၏မယား၌ ကာေမသုမိစၧာစာရကံထိုက္ျခင္းအဂၤါ (၄) ပါးလည္း ရွိေသး၏။ ၎ တို႔မွာ-
(၁) အကာလ - ေရာဂါ၊ ကိုယ္၀န္ အလြန္ရင့္ေသာအခါ၊
(၂) အာေဒေသ - မိဘဆရာ သူတကာတို႔ ျမင္သျဖင့္ မသင့္ေနရာ၊
(၃) အဓေမၼန - က်င့္႐ိုးမဟုတ္က်င့္ျခင္း၊
(၄) အနေဂၤန - ေဆး၀ါးမွီ၀ဲ ရွိၿမဲအဂၤါထက္ လြန္ေသာအခါဟူ၍ ရွိၾကေလ၏။
ကာေမသုမိစၧာာစာရကံက်ဴးလြန္ျခင္းေၾကာင့္ရရွိေသာ အျပစ္(၁၁)ခ်က္ရွိပါသည္။ ၎တို႔မွာ-
(၁) ကာေမသုမိစၧာစာရအားႀကီးေသာ လူသည္ မလိုမုန္းထားသူ ေပါမ်ားျခင္း၊
(၂) မုန္း႐ံုမက ရန္သူလည္းမ်ားျခင္း၊
(၃) လာဘ္ပစၥည္းမ်ား ရွားပါးတိတ္ဆိတ္ျခင္း၊
(၄) ခ်မ္းသာမႈ ကင္းဆိတ္ျခင္း၊
(၅) မိန္းမ ျဖစ္ရျခင္း၊
(၆) မိန္းမမဟုတ္ ၊ ေယာက်္ားမဟုတ္ ပ႑ဳတ္ျဖစ္ရျခင္း၊
(၇) ေယာက်္ားျဖစ္လွ်င္လည္း အမ်ိဳးယုတ္၌ ျဖစ္ရျခင္း၊
(၈) မ်က္ႏွာပ်က္၍ အရွက္ကြဲရတတ္ျခင္း၊
(၉) အဂၤါလကၡဏာ ဣေႁႏၵတို႔ယြင္းခ်ိဳ ႔ ေသးသိမ္ျခင္း၊
(၁၀) စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾက အားၾကီးရျခင္း၊
(၁၁) ခ်စ္သူႏွင့္ ေကြကြင္းကြဲကြာရျခင္း တို႔ ျဖစ္ၾက၏။
လကၤာျဖင့္မွတ္ပါေလ-
“မိစၧာစာရ၊ က်ဴးလြန္ကလည္း၊ မုန္းၾကအမ်ား၊ ရန္သူပြား၍၊ ရွားပါးလာဘ္တိ္တ္၊ ခ်မ္းသာဆိတ္၏၊ ဣတၳိပ႑ဳက္၊ မ်ိဳးယုတ္ခါခါ၊ မ်က္ႏွာမလွ၊ အရွက္ရလ်က္၊ လကၡဏ ဣေႁႏၵ၊ ယြင္းေသြခ်ိဳ႕႔သိမ္၊ စိုးရိမ္မ်ားစြာ၊ ခ်စ္သူကြာသည္၊ ေရွာင္ကအျပန္ အက်ိဳး တည္း။”

ဤ ျပဆိုခဲ႔ေသာ အျပစ္တို႔သည္ ၀ဋ္လိုက္ေသာအားျဖင့္ ျဖစ္ရာဘ၀၌ ႀကံဳေတြ ႔ရ တတ္ေသာ အျပစ္မ်ားသာတည္း။ ထိုအျပစ္မ်ားအျပင္ ငရဲ၌လည္း ျဖစ္ၾကရေသး၏။ ကာေမသုမိစၧာစာရကံအားၾကီးေသာ သူေဌးသားေလးေယာက္တို႔၏ “ေလာဟကုမၻီ” ေခၚသံရည္ပူငရဲမွ “ဒု ၊ သ ၊ န ၊ ေသာ” ဟု ဟစ္ေအာ္ၾကပံုကိုလည္း လူအမ်ားပင္ ၾကား ဖူးၾကပါသည္ီ။ အထူးဆင္ျခင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အရွင္အာနႏၵာအေလာင္း၏ ျဖစ္ပံုလည္း ရွိေသး၏။ အရွင္အာနႏၵာအေလာင္းသည္ ကမၻာတစ္သိန္းမွ် ပါရမီျဖည့္ၿပီးေနာက္ ကၽြတ္
တမ္း၀င္ေတာ႔မည့္ ဤ ကမ ၻာမွာပင္ တစ္ခုေသာဘ၀၌ ေရႊပန္းတိမ္သည္သားျဖစ္၏။ ထို ဘ၀တုန္းက လူေလလူလယ္္တို႔ႏွင့္ ေပါင္းမိ၍ ကာေမသုမိစၧာာစာရအမႈကို ျပဳေလ သည္။(လူမိုက္ႏွင့္ ေပါင္းျခင္းကား ဤမွ်ေလာက္ အျပစ္မ်ား၏။)

ထို အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေရာ႐ု၀ငရဲ၌လည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားခဲ႔ရၿပီးေနာက္ လြတ္ေျမာက္လာေသာအခါ ေမ်ာက္ျဖစ္၍ ေ၀ွးေစ႔ကိုက္ေဖာက္ခံရ၏။ ထို႔ေနာက္ တစ္ဘ၀၌ ႏြားျဖစ္၍ သင္းကြပ္(ေ၀ွးေစ႔အထုတ္) ခံရ၏။ ထို႔ေနာက္ မိန္းမမဟုတ္၊ ေယာက်္ားမဟုတ္ ပ႑ဳပ္ျဖစ္ရ၏။ ထို႔ေနာက္ (၅) ဘ၀ေျမာက္၌ အကုသိုလ္ကံ အခြင့္ရ ၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရေသာ္လည္း ထိုကာေမသုမိစၧာာစာရကံ ေႏွာင့္ယွက္မႈေၾကာင့္ နတ္သားမျဖစ္ဘဲ နတ္သမီးခ်ည္း ငါးဘ၀လံုးလံုး ျဖစ္ရေသး၏။ ထိုဘ၀တို႔ေနာက္၌ လူ႔ျပည္မွာ ဘုရင့္သမီးျဖစ္ရျပန္၏။ ထိုဘ၀ေနာက္မွ ေယာက်္ားဘ၀ကို ရေလည္။

ဤသို႔လွ်င္ ကာေမသုမိစၧာာစာရကံအတြက္ ပါရမီရွင္ႀကီးေသာ္မွ ငရဲက်ရ၊ ဘ၀ မ်ားစြာပင္ ေအာက္က်ေနာက္က် ျဖစ္ရေသးသည္ကို သတိျပဳလ်က္ တစ္သံသရာလံုးက ပါလာခဲ႔ေသာ စိတ္ဆိုး၊ ၀ါသနာဆိုးႀကီးကို တရားျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါကုန္။